ชั้นสองของโรงเรียน ที่นี่คือสถานที่เฉพาะของเราสองคน ตอนนี้อยู่ในระหว่างคาบเรียน แน่อยู่แล้วไม่มีอาจารย์มาสอนอยู่ในที่แบบนี้หรอก ฉันกับชิมามุระ เรากลายเป็นเพื่อนกันที่นี่คุยกันเรื่องรายการโทรทัศน์หรืออาหารที่ชอบ นานครั้งก็เล่นปิงปอง พวกเราสานสัมพันธ์ฉันท์เพื่อน ทอดถอนใจขณะแนบศีรษะพิงกำแพง ความรู้สึกนี้มันอะไรกัน เมื่อวานนี้ฉันฝันว่าตัวเองจูบกับชิมามุระ ฉันไม่ได้เป็นแบบนั้นเสียหน่อย ชิมามุระก็ต้องไม่ใช่แบบนั้นแน่ๆ ขอย้ำอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ ฉันไม่ได้เป็นแบบนั้น แต่หากชิมามุระได้ยินคำว่าเพื่อน ฉันก็อยากให้เธอนึกถึงฉันเป็นคนแรก เพียงแค่นี้เท่านั้น วันวารผ่านผัน เด็กสาว ม.ปลาย อย่างฉันกับชิมามุระ ในวันที่สายสัมพันธ์แปรเปลี่ยน
